کد مطلب:20329 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

قبل از فوت چند نفر از بستگانم. خدمت شاياني به آنها نموده كه با رضايت كامل از من از دنيا رفتند، اما به خاطر ظلم و ستمي كه در حال حيات نسبت به من روا داشتهاند بسيار دلگيرم و راضي نميشوم آنها را ببخشم خواهشمندم در اين خصوص مرا راهنمايي كنيد.

آفرين بر شما و امثال شما افراد فهميده و دلسوز و نيكوكاري كه آن گونه به بستگان كمك ميكند، كه هنگام مرگ به ديگران ميگويند: به فلاني بگوييد: ما بسيار راضي هستيم. آن هم وقتي خدمت و كمك كرديد كه سخت به كمك نيازمند بودند. و از طرفي ميدانستيد نسبت به شما حق كشي كرده و جفا نمودهاند. خواهر گرامي، شما كه در حال حياتشان با اين كه ميتوانستند از ديگري كمك بگيرند به انها خدمت كرده و اصلاً به رُخِشان نكشيد كه در حق شما جفا كردهاند، چرا حاضر نميشويد بعد از مرگ كه دستشان از همه جا كوتاه است آنها را ببخشيد و برايشان طلب خير كرده و گذشتهها را فراموش كنيد؟ ميگويند: الأحسان بالأتمام؛ نيكي وقتي ارزش دارد كه كامل باشد. زحمات و خدمات شما آن گاه ارزش دارد كه به طور كلّي آنان را ببخشيد و از خداي مهربان بخواهيد آنها را مورد لطف خويش قرار دهد.

پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: مردگان خود را جز به نيكي ياد نكنيد، زيرا اگر از اهل بهشت باشند شما مرتكب گناه شدهايد و اگر از اهل آتش باشند پس آنان در آن چه هستند، بس است؛(1) يعني اگر گناه كار باشند وزر و بال گناه ايشان است و شما ديگر بر آن نيفزاييد.

پي نوشتها:

1. فيض كاشاني، محجة البيضاء، ج 8، ص 293، طبق نقل جهان بيني اسلامي معاد از كتب درسي تربيت معلّم، ص 111 به شماره كد 1008/2.